آیات قرآن کریم
سوره بقره آیه ﴿۲۰۳﴾
وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيامٍ مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يوْمَينِ فَلَا إِثْمَ عَلَيهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۰۳﴾
و خدا را در روزهاي معيني ياد کنيد! (روزهاي ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ ماه ذي حجه). و هر کس شتاب کند، (و ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، گناهي بر او نيست، و هر که تأخير کند، (و سه روز انجام دهد نيز) گناهي بر او نيست؛ براي کسي که تقوا پيشه کند. و از خدا بپرهيزيد! و بدانيد شما به سوي او محشور خواهيد شد!
سوره آل عمران آیات ﴿۱۱۴﴾ و ﴿۱۳۳﴾ و ﴿۱۷۶﴾
يؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ وَيأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَينْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيسَارِعُونَ فِي الْخَيرَاتِ وَأُولَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۱۱۴﴾
به خدا و روز ديگر ايمان مي‌آورند؛ امر به معروف و نهي از منکر ميکنند؛ و در انجام کارهاي نيک، پيشي مي‌گيرند؛ و آنها از صالحانند.
وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۱۳۳﴾
و شتاب کنيد براي رسيدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتي که وسعت آن، آسمانها و زمين است؛ و براي پرهيزگاران آماده شده است.
وَلَا يحْزُنْكَ الَّذِينَ يسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ يضُرُّوا اللَّهَ شَيئًا يرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ ﴿۱۷۶﴾
کساني که در راه کفر، شتاب ميکنند، تو را غمگين نسازند! به يقين، آنها هرگز زياني به خداوند نمي‌رسانند. (بعلاوه) خدا مي‌خواهد (آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتيجه،) بهره‌اي براي آنها در آخرت قرار ندهد. و براي آنها مجازات بزرگي است!
سوره نسا آیه ﴿۶﴾
وَابْتَلُوا الْيتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَنْ يكْبَرُوا وَمَنْ كَانَ غَنِيا فَلْيسْتَعْفِفْ وَمَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيهِمْ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا ﴿۶﴾
و يتيمان را چون به حد بلوغ برسند، بيازماييد! اگر در آنها رشد (کافي) يافتيد، اموالشان را به آنها بدهيد! و پيش از آنکه بزرگ شوند، اموالشان را از روي اسراف نخوريد! هر کس که بي‌نياز است، (از برداشت حق الزحمه) خودداري کند؛ و آن کس که نيازمند است، به طور شايسته (و مطابق زحمتي که مي‌کشد،) از آن بخورد. و هنگامي که اموالشان را به آنها بازمي‌گردانيد، شاهد بگيريد! اگر چه خداوند براي محاسبه کافي است.
سوره مائده آیات ﴿۴۱ ﴾ و ﴿۶۲﴾
یا أَيهَا الرَّسُولُ لَا يحْزُنْكَ الَّذِينَ يسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يأْتُوكَ يحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَمَنْ يرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيئًا أُولَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يرِدِ اللَّهُ أَنْ يطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْي وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۴۱﴾
اي فرستاده (خدا)! آنها که در مسير کفر شتاب ميکنند و با زبان مي‌گويند: «ايمان آورديم» و قلب آنها ايمان نياورده، تو را اندوهگين نسازند! و (همچنين) گروهي از يهوديان که خوب به سخنان تو گوش مي‌دهند، تا دستاويزي براي تکذيب تو بيابند؛ آنها جاسوسان گروه ديگري هستند که خودشان نزد تو نيامده‌اند؛ آنها سخنان را از مفهوم اصليش تحريف ميکنند، و (به يکديگر) مي‌گويند: «اگر اين (که ما مي‌خواهيم) به شما داده شد (و محمد بر طبق خواسته شما داوري کرد،) بپذيريد، وگرنه (از او) دوري کنيد!» (ولي) کسي را که خدا (بر اثر گناهان پي‌درپي او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نيستي؛ آنها کساني هستند که خدا نخواسته دلهايشان را پاک کند؛ در دنيا رسوايي، و در آخرت مجازات بزرگي نصيبشان خواهد شد.
وَتَرَى كَثِيرًا مِنْهُمْ يسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يعْمَلُونَ ﴿۶۲﴾
بسياري از آنان را مي‌بيني که در گناه و تعدي، و خوردن مال حرام، شتاب ميکنند! چه زشت است کاري که انجام مي‌دادند!
سوره انعام آیات ﴿۲۲﴾ و ﴿۵۷﴾ و ﴿۵۸﴾
وَيوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَينَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿۲۲﴾
آن روز که همه آنها را محشور ميکنيم؛ سپس به مشرکان مي‌گوييم: «معبودهايتان، که همتاي خدا مي‌پنداشتيد، کجايند؟» (چرا به ياري شما نمي‌شتابند؟!)
قُلْ إِنِّي عَلَى بَينَةٍ مِنْ رَبِّي وَكَذَّبْتُمْ بِهِ مَا عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيرُ الْفَاصِلِينَ ﴿۵۷﴾
بگو: «من دليل روشني از پروردگارم دارم؛ و شما آن را تکذيب کرده‌ايد! آنچه شما در باره آن (از نزول عذاب الهي) عجله داريد، به دست من نيست !حکم و فرمان، تنها از آن خداست! حق را از باطل جدا مي‌کند، و او بهترين جداکننده (حق از باطل) است.»
قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِي الْأَمْرُ بَينِي وَبَينَكُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿۵۸﴾
بگو: «اگر آنچه درباره آن عجله داريد نزد من بود، (و به درخواست شما ترتيب‌اثر مي‌دادم، عذاب الهي بر شما نازل مي‌گشت؛) و کار ميان من و شما پايان گرفته بود؛ ولي خداوند ظالمان را بهتر مي‌شناسد (و بموقع مجازات مي‌کند.)»
سوره یونس آیات ﴿۱۱﴾ و ﴿۵۱﴾
وَلَوْ يعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَيرِ لَقُضِي إِلَيهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيانِهِمْ يعْمَهُونَ ﴿۱۱﴾
اگر همان گونه که مردم در به دست آوردن «خوبي»ها عجله دارند، خداوند در مجازاتشان شتاب مي‌کرد، (بزودي) عمرشان به پايان مي‌رسيد (و همگي نابود مي‌شدند)؛ ولي کساني را که ايمان به لقاي ما ندارند، به حال خود رها ميکنيم تا در طغيانشان سرگردان شوند!
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلْآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۵۱﴾
يا اينکه آنگاه که واقع شد، به آن ايمان مي‌آوريد! (به شما گفته مي‌شود:) حالا؟! در حالي که قبلا براي آن عجله مي‌کرديد! (ولي اکنون چه سود!) .
سوره رعد آیه ﴿۶﴾
وَيسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلَى ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۶﴾
آنها پيش از حسنه (و رحمت)، از تو تقاضاي شتاب در سيئه (و عذاب) ميکنند؛ با اينکه پيش از آنها بلاهاي عبرت انگيز نازل شده است! و پروردگار تو نسبت به مردم -با اينکه ظلم ميکنند- داراي مغفرت است؛ و (در عين حال،) پروردگارت داراي عذاب شديد است!
سوره نحل آیه ﴿۱﴾
أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يشْرِكُونَ ﴿۱﴾
فرمان خدا (براي مجازات مشرکان و مجرمان،) فرا رسيده است؛ براي آن عجله نکنيد! منزه و برتر است خداوند از آنچه همتاي او قرارمي‌دهند!
سوره اسرا آیه ﴿۱۱﴾
وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولًا ﴿۱۱﴾
وانسان (براثرشتابزدگي) بديهاراطلب ميكندآنگونه كه نيكيهاراميطلبد،وانسان همواره عجول است.
سوره مریم آیه ﴿۸۴﴾
فَلَا تَعْجَلْ عَلَيهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا ﴿۸۴﴾
پس درباره آنان شتاب مکن؛ ما آنها (و اعمالشان) را به دقت شماره ميکنيم!
سوره انبیا آیات ﴿۳۷ ﴾ و ﴿۹۰﴾
خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿۳۷﴾
(آري) انسان ازعجله آفريده شده،ولي عجله نكنيدمن آيات خودرا به زودي به شماارائه ميدهم.
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يحْيى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يسَارِعُونَ فِي الْخَيرَاتِ وَيدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ ﴿۹۰﴾
ما هم دعاي او را پذيرفتيم، و يحيي را به او بخشيديم؛ و همسرش را (که نازا بود) برايش آماده (بارداري) کرديم؛ چرا که آنان (خانداني بودند که) همواره در کارهاي خير بسرعت اقدام مي‌کردند؛ و در حال بيم و اميد ما را مي‌خواندند؛ و پيوسته براي ما (خاضع و) خاشع بودند.
سوره حج آیه ﴿۴۷﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ﴿۴۷﴾
آنهاباعجله ازتوتقاضاي عذابميكنند،درحاليكه خداوند هرگزازوعده خودتخلف نخواهد كرد،ويك روزنزد پروردگارتوهمانن هزاران سال ازسالهائي است كه شماميشمريد.
سوره مومنون آیات ﴿۵۶﴾ و ﴿۶۱﴾
نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيرَاتِ بَلْ لَا يشْعُرُونَ ﴿۵۶﴾
براي اين است که درهاي خيرات را با شتاب به روي آنها بگشاييم!! (چنين نيست) بلکه آنها نمي‌فهمند (که اين وسيله امتحانشان است).
أُولَئِكَ يسَارِعُونَ فِي الْخَيرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿۶۱﴾
(آري) چنين کساني در خيرات سرعت ميکنند و از ديگران پيشي مي‌گيرند (و مشمول عنايات ما هستند).
سوره شعرا آیه ﴿۲۰۴﴾
أَفَبِعَذَابِنَا يسْتَعْجِلُونَ ﴿۲۰۴﴾
آيا براي عذاب ما عجله ميکنند؟!
سوره نمل آیات ﴿۴۶﴾ و ﴿۷۲﴾
قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۶﴾
(صالح) گفت: اي قوم من! چرابراي بدي قبل از نيكي عجله ميكنيد؟ (وعذاب الهي را ميطلبيد نه رحمت او را) چرا ازخداوند تقاضاي آمرزش نميكنيد شايد مشمول رحمت شويد؟
قُلْ عَسَى أَنْ يكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۷۲﴾
بگو: «شايد پاره‌اي از آنچه درباره آن شتاب مي‌کنيد، نزديک و در کنار شما باشد!»
سوره عنکبوت آیات ﴿۵۳﴾ و ﴿۵۴﴾
وَيسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُسَمًّى لَجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيأْتِينَّهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يشْعُرُونَ ﴿۵۳﴾
آنان با شتاب از تو عذاب را مي‌طلبند؛ و اگر موعد مقرري تعيين نشده بود، عذاب (الهي) به سراغ آنان مي‌آمد؛ و سرانجام اين عذاب بطور ناگهاني بر آنها نازل مي‌شود در حالي که نمي‌دانند (و غافلند).
يسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿۵۴﴾
آنان با عجله از تو عذاب مي‌طلبند، در حالي که جهنم به کافران احاطه دارد!
سوره صافات آیه ﴿۶۹﴾
فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يهْرَعُونَ ﴿۶۹﴾
با اين حال به سرعت بدنبال آنان کشانده مي‌شوند!
سوره ص آیه ﴿۱۶﴾
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يوْمِ الْحِسَابِ ﴿۱۶﴾
آنها (از روي خيره‌سري) گفتند: «پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!»
سوره فصلت آیه ﴿۶﴾
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يوحَى إِلَي أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَيلٌ لِلْمُشْرِكِينَ ﴿۶﴾
بگو: من فقط انساني مثل شما هستم؛ اين حقيقت بر من وحي مي‌شود که معبود شما معبودي يگانه است؛ پس تمام توجه خويش را به او کنيد و از وي آمرزش طلبيد؛ واي بر مشرکان!
سوره شوری آیه ﴿۱۸﴾
يسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ ﴿۱۸﴾
کساني که به قيامت ايمان ندارند درباره آن شتاب ميکنند؛ ولي آنها که ايمان آورده‌اند پيوسته از آن هراسانند، و مي‌دانند آن حق است؛ آگاه باشيد کساني که در قيامت ترديد ميکنند، در گمراهي عميقي هستند.
سوره احقاف آیات ﴿۲۴﴾ و ﴿۳۵﴾
فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۲۴﴾
هنگامي که آن (عذاب الهي) را بصورت ابر گسترده‌اي ديدند که بسوي دره‌ها و آبگيرهاي آنان در حرکت است (خوشحال شدند) گفتند: «اين ابري است که بر ما مي‌بارد!» (ولي به آنها گفته شد:) اين همان چيزي است که براي آمدنش شتاب مي‌کرديد، تندبادي است (وحشتناک) که عذاب دردناکي در آن است!
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يوْمَ يرَوْنَ مَا يوعَدُونَ لَمْ يلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۳۵﴾
پس صبر کن آن‌گونه که پيامبران «اولو العزم» صبر کردند، و براي (عذاب) آنان شتاب مکن! هنگامي که وعده‌هايي را که به آنها داده مي‌شود ببينند، احساس ميکنند که گويي فقط ساعتي از يک روز (در دنيا) توقف داشتند؛ اين ابلاغي است براي همگان؛ آيا جز قوم فاسق هلاک مي‌شوند؟!
سوره ذاریات آیات ﴿۱۴﴾ و ﴿۵۹﴾
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۱۴﴾
بچشيد عذاب خودرا،اين همان چيزي است كه درباره آن عجله داشتيد!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يسْتَعْجِلُونِ ﴿۵۹﴾
و براي کساني که ستم کردند، سهم بزرگي از عذاب است همانند سهم يارانشان (از اقوام ستمگر پيشين)؛ بنابر اين عجله نکنند!
سوره جمعه آیه ﴿۹﴾
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلَاةِ مِنْ يوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيعَ ذَلِكُمْ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۹﴾
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! هنگامي که براي نماز روز جمعه اذان گفته شود، به سوي ذکر خدا بشتابيد و خريد و فروش را رها کنيد که اين براي شما بهتر است اگر مي‌دانستيد!
روایات
پيامبر(ص) :
- مردم را،درحقيقت،شتابزدگى به هلاكت انداخته است،اگرمردم،ازشتابزدگىبه دوربودند،هيچكس هلاك نمى شد.« محاسن ص ۲۱۵ ،ح۱۰۰»
- انما اهلک الناس العجلة ولو ان الناس تثبتوا لم یهلک احد،
عجله و شتاب مردم را هلاک کرده و اگر مردم دارای تانی و خویشتن داری بودند، هیچ کس به هلاکت نمی رسید.« بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۳۴۰»
- در حقیقت مردم را شتابزدگی به هلاکت افکنده است اگر مردم از شتاب زدگی به دور بودند هیچ کس هلاک نمی شد .
- آرامی از صفات خداست و شتابزدگی از صفات شیطان.
امام صادق عليه السلام :
- با درنگ کردن سلامت است و با عجله ندامت .
امام علی علیه السلام:
- شتاب کردن درکاری پیش ازبدست آوردن توانایی وسستی کردن بعدازبه دستآوردن فرصت ازنادانی است.« نهج البلاغه ص ۵۳۸ ،ح ۳۶۳»
- شتابزدگی موجب لغزش است ، با شتابزدگی لغزشها زیاد می شود .
- سه چیزاست که هرکس آن رامراعات کند،پشمیان نگردد : ۱ – اجتناب ازعجله، ۲ – مشورت کردن، ۳ – وتوکل برخدادرهنگام تصمیم گیری . « بحارالانوار (ط-بیروت) ج ۷۵ ،ص ۸۱ ،ح ۷۴»
داستان
حکایت عابد عجول
مرد عابدی، زنی دیندار و زیبا رو را به همسری برگزید.چندی گذشت ولی آن دو بچه دار نمی شدند.تا اینکه عابد به درگاه خداوند دعا کرد و رحمت و بخشایش خداوند شامل حالش شد.روزی به زنش گفت:«به همین زودی ها پسرمان به دنیا می آید.نام نیکی برایش انتخاب می کنیم و در تربیتش تلاش فراوان انجام تا احکام دین و راه و رسم زندگی را بیاموزد.چنان که در مدتی کوتاه مرد معروفی شود و چشم ما از دیدن او روشن گردد.» زن گفت:«از کجا میدانی که فرزند ما پسر است؟اگر هم پسر باشد چه تضمینی دارد که او پسر معروفی شود و تا آن زمان زنده بمانیم و شاهد بزرگ شدن او باشیم.حرف های تو شبیه آن مردی است که همسایه ی بازرگانی بود.بازرگان روغن می فروخت و هر روز بک مقداری از آن را به مرد همسایه می داد. مرد مقداری از آن را می خورد و بقیه را در کوزه ای نگه می داشت تا اینکه کوزه پر شد.روزی مرد کوزه را مقابل خود گذاشت و گفت:«اگر این روغن را به بازار ببرم و بفروشم می توانم پنج گوسفند بخرم.هر کدام از این ها پنج بره به دنیا می آورند.اگر یک سال طول بکشد گله ای بدست می آورم و ثروتمند می شوم.بنابراین ازدواج می کنم و برای من پسری خواهد بود که او را علم و ادب بیاموزم.اگر حرف مرا گوش ندهد با همین عصا تنبیه اش می کنم.» در این فکر بود که عصایش را بلند کرد و از سر غفلت به کوزه زد و آن را شکست.روغن بر سر و رویش پاشید و همه جا را کثیف کرد». وقتی عابد این داستان را شنید ساکت شد و دیگر چیزی نگفت.تا اینکه پسرش به دنیا آمد.او و همسرش شاد شدند و نذری که کرده بودند ادا کردند و مشغول بزرگ کردن و تربیت او شدند.روزی زنش می خواست به حمام برود پسر را به عابد سپرد و راهی شد.ساعتی گذشت.یکی از سربازان پادشاه به دیدار عابد آمد تا او را با خود نزد پادشاه ببرد.عابد گفت:«اگر کمی تحمل کنی همسرم بر می گردد و من بچه را به می سپارم و با خیال آسوده با تو می آیم.» سرباز گفت:«پادشاه دستور داده است همین الان پیش او برویم نباید تاخیر کرد چون کار مهمی پیش آمده است و می خواهد با تو در میان بگذارد.» عابد در خانه راسویی داشت که با آنها یکجا زندگی می کرد.او را مثل یکی از اعضای خانواده پرورش داده بودند و خیلی دوستش داشتند.راسو چون با انسان ها بزرگ شده بود،رفتار آنها را می دانست.بنابراین عابد راسو را با پسرش تنها گذاشت و رفت.ناگهان ماری به سوی گهواره ی کودک رفت تا او را هلاک کند. راسو مار را دید به سرش پرید و او را کشت و پسر را خلا ص کرد. وقتی عابد بازگشت راسو را غرق خود دید.با خودش فکر کرد که راسو پسرش را کشته است به همین خاطر غرق خون شده است.دنیا دور سرش چرخید و بیهوش افتاد.وقتی به هوش آمد عصایش را برداشت و بدون این که مطمئن شود کار راسو است،راسو با ضربه ی او کشته شد.عابد وقتی وارد اتاق شد پسرش را صحیح و سالم دید و جسد ماری را کنارش دید که تکه تکه شده بود.آنقدر ناراحت شد که بر سر و رویش کوبید و پشیمان شد.اما دیگر پشیمانی سودی نداشت چون راسو مرده بود. عابد ناله کنان فریاد می زد:«ای کاش این کودک هرگز به دنیا نمی آمد تا من با او انس گیرم.من به سبب دوست داشتن بیش از حد فرزندم خون ناحقی را ریختم و کار بیهوده ای انجام دادم.کدام مصیبت از این بزرگتر که جانور بی گناهی را بکشم و حق را ناحق کنم.» زن عابد وقتی بر گشت و ماجرا را شنید بسیار ناراحت شد و گفت:«هر کس در کارها عجله کند و صیر و برباری را کنار بگذارد این بلا سرش می آید» منبع:بر گرفته از کلیله و دمنه
نتیجه گیری: «عجول »به افرادی گفته می شود که در گفتار و رفتار و سؤال و درخواست خود،دستپاچه اند و صبر و حوصله لازم را برای رسیدن به مقصد،از راه صحیح آن ندارند،به همین دلیل،اغلب گرفتار مشکلات و ناکامی ها می شوند.
